Աստվածուհի Քնարիկ
Քնարիկ դու քաղցր պցիկ,
Քաքիր իմ բերան մի ափսոսացիր,
Քո քաքը նուտելա երկնքից իջաց համով շոկոլադ:
Առավոտյան արթնանալով,
Շուրջ բոլորս ես նայելով,
Քեզ եմ փնտրում ամենուրեք,
Որ ծծցնես ինձ ինչպես երեկ:
Լեզուս անզուսպ ղզղնաց, վազումա պցիցտ ոռիտ ծակը,
Ծայրից-ծայր լզում լպստումա անդադար։
Լեզուս տանջվումա անդադար, Ծառայումա քեզ անդադար,
Քնարիկ դու իմ տիրուհի։
Լեզուս սահումա քո պցի վրա զիգզագաձեւ անկյունից-անկյուն,
Լիզումա նա մաքրում քո պցի բույրն ու համն է` համտեսում։
Քո պուցը կարծես վարդ լինի, իմ լեզուն էլ կարծես մեղու լինի,
Որ ուզում է փոշոտել քո պուցը քրտնաջան
Կարոտում եմ ամեն պահը,
Ամեն րոպեն, ակնթարթը,
Քո քաքի համն ու բույրը
ոռիտ ծակի զորությունը:
